التون جان كيست؟
تركيب منحصر به فرد سبك هاي پاپ و راك التون جان او را به يكي از بزرگترين نمادهاي موسيقي قرن بيستم تبديل كرد. او از سنين جواني استعداد موسيقي داشت و اولين آلبوم آمريكايي خود را در سال 1970 منتشر كرد و او را به يك ستاره بين المللي تبديل كرد. برخي از موفقيت‌هاي او در صدر جدول عبارتند از: «راك تمساح»، «آزادي فيلادلفيا» و «شمعي در باد». او همچنين در برادوي با آهنگسازي براي بيلي اليوت (2008) به موفقيت دست يافت كه 10 جايزه توني را به دست آورد. او در سال 1994 وارد تالار مشاهير راك اند رول شد و در سال 1998 شواليه شد.
زندگي اوليه و شغلي در انگلستان
خواننده، ترانه سرا، آهنگساز و نماد التون جان، رجينالد كنت دوايت در 25 مارس 1947 در پينر، ميدلسكس، انگلستان به دنيا آمد. او اشتياق خود را به موسيقي در سنين پايين كشف كرد و زماني كه تنها چهار سال داشت به خود ياد داد كه چگونه پيانو بزند. او كه ثابت كرد استعداد بزرگي است، بورسيه تحصيلي براي يك برنامه جوانان در آكادمي سلطنتي موسيقي لندن دريافت كرد.
جان رابطه سختي با پدرش، استنلي دوايت، يكي از اعضاي نيروي هوايي سلطنتي داشت. وقتي او نوجوان بود والدينش طلاق گرفتند و او و پدرش بر سر آينده اش با هم درگير شدند. جان كه مجذوب صداهاي راك اند رول اوليه شده بود، مي خواست در موسيقي پاپ فعاليت كند. و با ناراحتي پدرش، جان در 17 سالگي مدرسه را رها كرد تا روياي خود را دنبال كند. او نواختن را با گروهي به نام بلوزولوژي شروع كرد و نام صحنه خود را از نام دو نفر از اعضاي گروه با هم تركيب كرد. براي مطالعه اخبار عليشمس با ما همراه باشيد.
در سال 1967 جان به آگهي يك ترانه سرا براي Liberty Records پاسخ داد. او اين كار را بدست آورد و به زودي با برني تاپين، ترانه سرا، همكاري كرد. سال بعد اين دو به ليبل DJM روي آوردند و براي هنرمندان ديگر آهنگ نوشتند.
جان اولين استراحت خود را به عنوان يك خواننده با آلبوم آسمان خالي خود در سال 1969 به دست آورد كه شامل آهنگ هايي از جان و تاوپين بود. در حالي كه آن ضبط موفق نشد، تلاش او با عنوان خود در سال 1970 اولين موفقيت جان، "آهنگ تو" را به نمايش گذاشت. به زودي موفقيت هاي بيشتري دنبال شد، از جمله شكست هاي شماره 1 مانند "Crocodile Rock"، "Bennie and the Jets" و "Island Girl". جان از مجموعه‌اي از آلبوم‌هاي پرفروش در اين مدت لذت برد، از جمله Goodbye Yellow Brick Road (1973) و Rock of the Westies (1975).
آهنگ هاي به ياد ماندني و اجراهاي زنده پر انرژي
يكي از بازيگران برتر دهه 1970، جان به همان اندازه با برنامه هاي زنده اش مشهور شد. او براي كنسرت‌هاي استادانه‌اش لباس‌ها و عينك‌هاي فوق‌العاده‌اي مي‌پوشيد. در مصاحبه اي با W، جان توضيح داد كه "من مانند بووي، مارك بولان يا فردي مركوري سمبل جنسي نبودم، بنابراين بيشتر از جنبه طنز لباس مي پوشيدم، زيرا اگر قرار بود دو ساعت پشت پيانو گير كنم، قرار بود كاري كنم كه مردم به من نگاه كنند."
«دلم را نشكن»
در سال 1976 جان دوباره با آهنگ "Don't Go Breaking My Heart" كه دوئت او با كيكي دي بود به صدر جدول رسيد. او به زودي تصميم گرفت از موسيقي استراحت كند و انرژي خود را روي تيم فوتبال خود متمركز كند كه مالكيت مشترك آن در انگليس بود. در همين زمان، جان همچنين علناً اعلام كرد كه دوجنسه است (او بعداً به عنوان يك همجنسگرا ظاهر شد). در آن زمان، جان به دليل تمايلات جنسي اش مورد تمسخر و تمسخر قرار گرفت. اين جنجال فروكش كرد و او در سال 1979 با آلبوم A Single Man بازگشت پيروزمندانه به موسيقي داشت.
«جني كوچولو»، «باغ خالي»
در حالي كه جان در دهه 1980 آهنگ هاي موفق توليد نمي كرد، اما همچنان در چارت ها عملكرد خوبي داشت. برخي از به ياد ماندني ترين آهنگ هاي اين دوره عبارتند از تصنيف هاي "Little Jeannie" و "Empty Garden (Hey, Hey Johnny)، كه دومي به عنوان اداي احترام به دوستش جان لنون از گروه بيتلز، كه در سال 1980 كشته شده بود، نوشته شده است.
برچسب: بيوگرافي، زندگي نامه، عليشمس،